Er zijn verschillende type wijzigingen met ieder een eigen aanpak. Niet iedere wijziging is simpel, ingewikkeld of complex. Toch worden ICT trajecten op een eenduidige manier aangepakt.
We hebben gebruikers die activiteiten doen. Als er nieuwe ICT ondersteuning nodig is, vragen wij hen eisen en wensen op te stellen om het juiste ICT pakket te kunnen selecteren. Als activiteiten per gebruiker specifiek zijn en gebruikers flexibel om moeten kunnen gaan met uitdagingen bij het uitvoeren van taken in hun specifieke situatie, kan dat hen klem zetten. Als eisen en wensen zijn gebaseerd op activiteiten, dan kan het zijn dat een systeem de gebruikers dwingt op een eenduidige manier te werken, zonder de flexibiliteit om met uitdagingen om te gaan. Aan de andere kant zijn de meeste ICT pakketten gemaakt voor procesondersteuning en is de kans groot dat een project en systeem onbeheersbaar en onvoorspelbaar wordt of niet van de grond komt.
Gebruikers voeren activiteiten uit om taken te vervullen. Welke ondersteund worden met processen en informatie. Als je daarbij duidelijk maakt wat de uitdagingen en doelen zijn, weet je waar een systeem flexibel en schaalbaar moet zijn. Zodat je een stabiele, veilige en duurzame basis kan neerzetten. Deze basis kan doorontwikkeld worden om processen en informatie optimaal te kunnen en blijven ondersteunen. Zodat gebruikers op een generieke manier ondersteund kunnen worden en zij hun activiteiten op een specifieke manier kunnen uitvoeren die nodig is om met hun uitdagingen om te gaan in hun specifieke situatie. Dan hoeven gebruikers niet te zoeken naar olifanten- of geitenpaadjes of workarounds om hun werk te kunnen doen. Als bonus geeft het maximale feedback over wat er gebeurt.
En ja ik ben zeker voor standaardiseren, maar dan wel de onderliggende structuur en niet de gebruikers. Geef gebruikers een stabiele ondersteuning en volledige vrijheid om hun taken uit te voeren.
